Lekkere vibe bij Sopranos
Kim Bijnen (21) is student Leidinggevende bediening aan het Summa College in Eindhoven. Ze blogt maandelijks over haar ervaringen. Haar blogs worden gepubliceerd via Misset Horeca.
Zo af en toe is er commotie, een lekkere vibe in Sopranos. Laatst nog. Kwam een aantal voetballers van PSV een hapje eten. Voor deze en andere gelegenheden hebben wij de VIP-tafels op de eerste verdieping. Het is een apart hoekje met drie tafels. Zodat mensen wat rustiger zitten.
Ik heb het helemaal naar mijn zin bij steakhouse Sopranos in Eindhoven. Gelukkig werkte ik er al voordat ik hier enkele maanden geleden mijn eindstage voor de studie Leidinggevende Horeca bij het Summa College begon.
Het is leuk dat ik nu zo dicht bij het vuur zit. Zo heb ik laatst al verteld omdat ik als leidinggevende help bij het aanslaan van vaten, de kassa tel en roosters controleer. Het bijhouden van reserveringen behoort tegenwoordig ook bij mijn werk. Zo doe ik steeds meer.
Momenteel zitten we een beetje in een transitie. Sopranos is een ‘eenpitter’. Dat betekent dat we geen rekening hoeven te houden met het beleid van een franchise en een keten, maar ook niet van een huurbaas (vaak een brouwerij). Dat we eigenlijk onze eigen gang kunnen gaan. Inspelen op de vraag van onze gasten. En dat blijkt bijvoorbeeld uit de dranken die we voeren.
Eerst hadden we bekendere merken als Hoegaarden en Affligem. Die verdwijnen uit het assortiment, omdat we een lokaal merk gaan voeren: 100 watt van de Eindhovense stadsbrouwerij. Verder zijn hier alcoholvrije bieren én wijnen populair. Grappig hoe zoiets in betrekkelijk korte tijd kan veranderen.
Mijn stage verloopt lekker soepel. We werken lekker in één dienst. Maar in december gaat het veranderen. Dan draaien we op bepaalde dagen twee shifts: vanaf 16.00 uur en vanaf 20.00 uur. De feestmaand is toch wel het moment dat we flink moeten aanpoten. Dat het aantal reservering binnenstroomt.
Ik kijk er in elk geval naar uit. Ook om jullie te vertellen over mijn ervaringen tijdens die drukke diensten, als ik weer de touwtjes in handen heb.
Tot in het nieuwe jaar.
Kim Bijnen