Ik word al blij van een mooi kastje

Ik zeg het maar eerlijk: ik ben geen rekenwonder. In de praktijk kan dat soms slecht uitpakken. Want ik moet tenslotte tot op de millimeter nauwkeurig werken. Een kleine afwijking kan grote gevolgen voor het eindresultaat hebben. Ik probeer het goed te doen, maar er is altijd wel iets dat beter kan. Voor de perfectionist in mij is dat ronduit frustrerend. Waarom is het nooit in één keer goed?  

Sprong in het diepe

Ik krijg steeds meer onder de knie. Passen, meten, ruimtelijk inzicht, het gaat steeds beter. Toen ik bijna een jaar geleden begon met mijn baan was dat voor mij een sprong in het diepe. Mijn eerste klussen bestonden uit het schoonvegen van de werkvloer. Geen probleem, dat hoort er ook bij. Gelukkig krijg ik bij het Realisatiekwartier de tijd om de fijne kneepjes van het vak te leren. Hoe steekt een zaagmachine in elkaar? Hoe verwissel je een zaagblad? 

Inmiddels mag ik steeds meer zelfstandig werken aan opdrachten, raak meer gewend aan de verschillende machines en het gebruik ervan. Tijdens het werk heb ik gemerkt dat je met hout veel kanten op kan. Meubel- en standbouw, interieurprojecten, displays … Te veel om op te noemen. Ik vind het heerlijk om met mijn handen bezig te zijn, toewerken naar iets tastbaars, naar een eindresultaat. Van een mooi gemaakt kastje kan ik al blij worden!

Soms ben ik te ongeduldig

Natuurlijk heb ik flinke stappen gemaakt, maar ik weet ook dat ik nog veel moet leren. Soms ben ik te ongeduldig, wil ik sneller dat het kan. Ik weet ook dat ervaring opdoen een kwestie is van veel uren maken, veel doen. Geen probleem voor mij, want ik houd wel van stevig aan poten.

De praktijk is de beste leerschool. Daar leer je presteren onder druk. Dat is een waarheid als een koe, maar ik moet daar wel een kleine kanttekening bij plaatsen. Ook in de schoolbanken steek ik veel op. Het helpt me als ik vragen kan voorleggen aan iemand met veel praktijkervaring. Vandaar dat ik de mensen van het Summa College heb gevraagd om extra praktijklessen. Daar stonden ze voor open. Sinds kort volg ik met andere studenten op maandagavond een extra (theorie)les. Als student voel ik me dan niet bezwaard om vragen aan een docent te stellen, daar zijn ze immers voor, laat staan om fouten te maken. Dat is het grote verschil met werken in een bedrijf. Gaat het daar verkeerd, dan verspil je tijd en materiaal. Daar zit niemand op te wachten. En de tijd die de extra studie-avond me kost? Geen probleem. Hoe meer ik leer, hoe fijner mijn werk wordt en hoe meer kans ik krijg mijn talenten aan te boren.