Summa voelt een beetje als thuis

Het is me wel een periode van verandering. Krijg ik de ene week mijn diploma voor de specialisatie ambachtelijk bakker (Boulanger), ga ik de maandag erop aan de slag met patisserie.

Als BBL-er moest ik helaas ook op zoek naar een andere werkplek. Na een warm afscheid bij Bakkerij Rudy Schreuder in Eibergen, die mijn nieuwe expertise helaas niet in huis heeft, ben ik meer dan welkom geheten door Banketbakkerij Jolink in Brummen. Een nieuwe werkomgeving is wel even wennen.

Ik realiseer me dat er nóg een verandering is. Vorig jaar verbleef ik enkele nachten in een hotel, omdat ik heel graag de opleiding Boulanger wilde volgen. Elke dag heen er weer rijden naar Ulft na een lange schooldag was me te veel van het goede. Door mijn studieverleden heb ik dit studiejaar een uitzondering voor de vakken Nederlands, Engels en Rekenen. Ik hoef daardoor maar één dag per week praktijklessen te volgen.

Maar éen ding is gelukkig hetzelfde gebleven: ook mijn nieuwe opleiding is bij Summa Brood & Banket. In Eindhoven voelt het ondertussen een beetje als thuis. Mijn ervaringen in het Brabantse land hebben me ook gesterkt in de wens om in het onderwijs terecht te komen. Als ik zie met welk plezier docenten als Martien en Mark hun kennis overdragen, dan word ik helemaal enthousiast.

Overigens vind ik het wel fijn dat een handjevol medestudenten Boulanger voor dezelfde studieroute hebben gekozen. Zo zit ik niet alleen met nieuwe gezichten in de patisserieklas. Verandering is goed; verandering van spijs doet tenslotte eten. Dat we samen zijn overgestapt betekent wel dat ik niet helemaal opnieuw hoef te wennen aan een klas. En dat is toch ook mooi?

Wat overigens niet veranderd is, zijn de tijden waarop ik moet opstaan om op tijd op het werk te zijn. Door de week begin ik om 6.00 uur, op zaterdag zelfs een uur eerder. Maar dat is niet erg. Het hoort tenslotte bij ons vak. En dat is goed zo. Bovendien: ik werk sinds mijn veertiende, waardoor ik amper heb gestapt op zaterdag …

Ik moet deze blog een beetje kort houden, want mijn koffers staan klaar voor een educatief uitstapje. Naar aanleiding van deze blog en andere recente publiciteit rond mijn persoon ben ik door een culinaire vereniging uit de Achterhoek uitgenodigd om mee te gaan naar een Slow food evenement in Turijn. Blijkbaar ben ik een ‘aanstormend talent’! Leuk, he?

Tot de volgende keer.

Kayleigh Nas