Mijn leven is 180 graden gedraaid!
Er is veel aanstormend talent in de bakkerijbranche. Student Kayleigh Nas (24) uit het Gelderse Ulft blogt in Bakery Next over haar ervaringen tijdens haar opleiding Leidinggevende Bakkerij op het Summa College in Eindhoven. Ze woont in een studentenhuis in Mierlo en werkt bij Bakkerij Der Kinderen in Helmond.
Soms kom je op een punt in je leven waar je harde keuzes moet maken. Om meteen met de deur in huis te vallen: ik heb besloten om per direct te stoppen met mijn opleiding Leidinggevende Bakkerij. De afgelopen weken merkte ik dat mijn focus steeds verder weg lag, op het circuit van Zandvoort, zo'n 150 kilometer verderop.
Ik heb lang gewikt, gewogen en gepraat. Maar vanaf het begin van het studiejaar was het al duidelijk dat ik geen leidinggevende wil worden in een bakkerij. Al sinds mijn tienerjaren droom ik ervan om docent te worden. De opleiding tot Leidinggevende Bakkerij ben ik begonnen, om later nieuwe studenten te kunnen vertellen wat de studie precies inhoudt. Dat weet ik nu. De dagen op school hebben me zeker niet dommer gemaakt. Ik heb een hoop mogen leren over de financiële kant van een bakkerij. Maar de laatste loodjes om een verslag te maken en een goed eindgesprek op te leveren…dat zorgde voor te veel stress….
Dit betekent niet dat mijn schooltijd voorbij is. Ik ga nu alleen recht op mijn doel af. Met succes heb ik me ingeschreven voor de Fontys-lerarenopleiding consumptieve techniek. Het mooie is dat een deel van deze opleiding op dezelfde locatie wordt gegeven als het Summa College, waar ik al jaren over de drempel kom. Het praktijkgedeelte wordt dus een thuiswedstrijd voor mij.
Wat ook steeds meer vertrouwd voelt en waar ik enkele weekenden per jaar mijn adrenalinekick ophaal, is het circuit van Zandvoort Tijdens mijn proefperiode als marshall langs de baan en in de pitstraat, ontdekte ik tot mijn verrassing dat ik de pitstraat het meest uitdagend vind. Daar is meer interactie met de coureurs en de raceteams. Het racevirus heeft me te pakken en dat voelt geweldig.
Als marshall sta je 100 procent ‘aan’; je bent verantwoordelijk voor de veiligheid van de coureurs en het publiek. Ik heb zelfs vier keer een staande start mogen vlaggen. Daar stond ik dan, als jonge vrouw met een hartslag van 180 tussen de ronkende motoren.
180 graden zal het in Griekenland niet worden. Hopelijk ergens tussen de 25 en 30. Daar ga ik goed op. Samen met mijn familie gaan we drie weken onderuit op een Grieks eiland. Kan ik mijn hoofd een beetje leeg laten waaien, zodat er ruimte komt voor alle nieuwe uitdagingen. Natuurlijk gaan we ook cultuur snuiven en zullen mijn broertje en ik zeker enkele keren gaan stappen in Kos-stad. Ik word dan wel weer fit aan het ontbijt verwacht….maar hé, als bakker ben ik een pro in een nachtje doorhalen…