Met de finish in zicht slaat de stress toe

Er is veel aanstormend talent in de bakkerijbranche. Student Kayleigh Nas (24) uit het Gelderse Ulft blogt in Bakery Next over haar ervaringen tijdens haar opleiding Leidinggevende Bakkerij op het Summa College in Eindhoven. Ze woont in een studentenhuis in Mierlo en werkt bij Bakkerij Der Kinderen in Helmond.

Ik ben op zoek naar een nieuw ritme! Nu de finish van school dichterbij komt, slaat de stress toe. En niet te zuinig. Om het diploma ‘Leidinggevende Bakkerij’ te halen, moet ik een eindopdracht maken over de financiële huishouding en het management van een bakkerij. En dat is met een volle werkweek best een klus. Ik heb het verslag even in de kast gezet. Onder het mom van: naast het dagelijkse brood moet ook mijn idee voor dat verslag nog even rijzen….

Maar het mag niet meer te lang blijven liggen. Mijn schouders moeten eronder, iets met laatste loodjes… Ik heb voor mezelf onlangs de druk ook nog wat verhoogd: ik heb me namelijk al ingeschreven voor de volgende opleiding: de docentenopleiding voor bakkerij, keuken en gastheer/gastvrouw op het HBO. Mijn droom is om voor de klas te staan, beginnende bakkers enthousiast maken voor het vak en hen wegwijs te maken in de wereld van het deeg en meel. 

Op korte termijn ben ik zelf vooral heel enthousiast over alle zonnige dagen. Ik heb weer wat vaker met mijn vriendinnen uit Ulft, Achterhoek, afgesproken. Zo vaak zie ik ze niet in mijn studentenhuis in Mierlo. Daarom is het extra leuk om samen een terrasje te pakken, naar de bios te gaan en Koningsdag te vieren. Even die stress van me af laten glijden. 

In de weekenden word ik op zondag vaak wakker met het geluid van startende motoren, krijsende meeuwen en – als je heel goed luistert – wuivend duingras. Als het even kan, ga ik op zaterdag richting Zandvoort om races bij te wonen. Vaak blijf ik op het circuit slapen. Ik mag me overigens officieel marshal noemen; mijn introductieweekend heb ik positief afgesloten. Ik heb ervoor gekozen om de opleiding tot pit-marshal te volgen. Machtig om die bulderende motoren zo dicht aan je voorbij te zien vliegen…

Zelf heb ik ook een rondje mogen maken op Zandvoort. Vier kilometer in 32 minuten…ik was helemaal gesloopt. Ik deed mee aan een sponsorloop voor het goede doel. En voor een machtige medaille. Eigenlijk was die hele ronde wel kenmerkend voor mijn schoolcarrière tot nu toe. De start was meer dan voorspoedig, ik liep op glad asfalt met hier en daar wat bochten, maar overal met een prachtig uitzicht. Tot die veertiende bocht; daar zit ik nu met mijn schoolcarrière; de Arie Luyendijk-bocht met een banking van 18 graden…

Ik heb die hele bocht door het gras gelopen en uiteindelijk de finish gehaald…fingers crossed dat ik over enkele weken ook positief wordt afgevlagd voor mijn mbo-opleiding…