Ik smul van brandend rubber

Ik zit in een flow. De eerste schets van mijn showstuk voor de specialisatie Patisserie staat op papier. En het gaat ook lekker bij Banketbakkerij Jolink, waar ik dit studiejaar werk. Wat wil ik nog meer?

Ik had het vorig jaar tijdens mijn specialisatie boulanger al willen doen, een eindstuk met Formule 1 als thema. Dat ging toen niet door omdat het een wel erg grote uitdaging zou zijn voor broodproducten. Dus koos ik voor De Dru, een oud industrieel monument bij ons in Ulft.

Bij Patisserie kreeg ik van ‘starter’ (lees: docent) Martien groen licht. Dus gaf ik meteen vol gas. Haha. Ik ben daar als super-fan van de Formule 1 heel blij mee. Zolang ik me kan herinneren heb ik iets met brandend rubber en de rest van deze mooie sport. Van jongs af aan kijk ik alle Grand Prix op televisie. En wat was ik vorig jaar blij toen mijn broertje me uitnodigde om naar de race in Zandvoort te gaan kijken. Dat was zo vet! Overigens ben ik dit jaar ook weer van de partij. Deze keer ga ik met mijn beste vriendin. Heerlijk.

Op mijn schets voor het eindstuk staan naast een gave bolide nog drie belangrijke elementen: een circuit, een podium en – duh – een fles champagne. Ik maak het mezelf best wel lastig, maar dat is niet erg. Dan kan ik aan de examencommissie mijn talenten laten zien, dat ik de lastige technieken onder de knie heb. Ik voel de druk, maar het is anders dan vorig jaar.

Ondertussen ben ik ook aan het denken wat ik in het nieuwe studiejaar ga doen. Zoals eerder beschreven bevalt het mij - als Gelderse - prima in het Brabants land. Dus heb ik de knoop doorgehakt: vanaf september ga ik – ook bij Summa Brood & Banket – niveau 4 leidinggevende bakkerij doen. En ik heb ook plannen voor daarna. Ik bestudeer momenteel welke variant van de (hbo) opleiding docent consumptieve beroepen ik ga doen.

Maar goed. Eerst de specialisatie patisserie goed afronden. Ik stort me met hart en ziel op mijn eindstuk én natuurlijk op mijn werk in Brummen. En het zou mooi zijn als ik dit jaar als eerste bij de finish ben.

Tot de volgende keer.

Kayleigh Nas